Fitzroy Crossing

Rond 06.30 uur uit de veren en tijdens het ontbijt maken we een plan voor deze dag. We gaan eerst in oostelijke richting de Duncan road op om "China Wall, Caroline pool en Old Halls Creek met een bezoek te vereren. 

China Wall wekte onze nieuwsgierigheid op omdat het zou moeten lijken op de Chinese muur, Caroline pool lag maar enkele kilometers verder evenals Old Halls Creek. De laatste is de oude nederzetting van een goudzoekersdorpje, waar inmiddels het laatste klompje wel uit de grond gehaald zal zijn.

China Wall lijkt onderdaad wel enigszins op een stukje Chinese muur, maar dan wel een heel klein stukje. Caroline pool is bijna drooggevallen en Old Halls Creek zijn de restanten van bebouwing opgeborgen in een kippenren. Maar zeker de moeite waard om even te gaan bekijken.

Daarna, na voor de zekerheid nog wat brandstof ingenomen te hebben, vangen we de tocht naar Fitzroy Crossing aan, ruim 300 km. Onderweg passeren er weinig objecten die een stop rechtvaardigen. Onderweg wederom eindeloos veel termieten bouwwerken en een licht heuvelachtig landschap met veel eucalyptusbomen gelardeerd met boabab en ondefinieerbaar struikgewas. Om de 20 km is de weg gemarkeerd met een dode kangaroe. Deze worden waarschijnlijk in de nacht aangereden, want overdag zien we er niet zoveel.

Bij Laarri Gallery stoppen we om een indruk van de lokale kunst van aboriginals op te doen, maar, helaas, gesloten. Een 100 tal kilometers voor Fitzroy geeft een bord de Mimbi caves aan, maar ook hier kunnen we geen levende ziel of grot bespeuren.

Ondertussen nadert Fitzroy en zien we in onze LP dat er exorbitante prijzen gevraagd worden voor een overnachtingsplek. In plaats van de gebruikelijke $ 100 worden hier prijzen gevraagd van $ 200 en meer. Omdat onze autothermometer vandaag 45 gr C aangeeft hebben we echt geen zin om in onze camper te slapen. Er zijn 3 overnachtingsplaatsen, we bezoeken ze alledrie en ze hanteren alledrie ongeveer dezelfde prijzen. Nadat we links en rechts wat informatie ingewonnen hebben wordt het ons duidelijk, alledrie de parken blijken in handen te zijn van dezelfde eigenaar. Deze heeft een monopolie positie en hanteert het principe: "take it or leave it" want de eerstvolgend mogelijkheid is  300 km verderop. Dus geen keus!

In ons heelijk geconditioneerde huisje rusten we wat uit en brouwen ons eigen maaltje, zo lekker!