Quobba

26-11-2018 Quobba

Deze morgen wilden we ons lpg flesje laten vullen, hadden we gedacht. Gisteravond was de daarvoor gelicentieerde  medewerker niet aanwezig en werd ons beloofd dat hij er deze morgen zou zijn. Dat valt tegen: "He isn't here darling, may be tomorrow". Gelukkig lukt het in een andere shop wel.

Rond negen uur zijn we op weg, in principe naar de blowholes van Quobba, maar we hebben informatie dat daarvoor nog een zeer bezienswaardig marine park ligt, waar we niet veel informatie over hebben. Verrassenderwijs zien we na 25 km al een bord dat naar het park verwijst. Het is Warroora, een prive bezit, grote boerderij met 1000 stuks vee, waar we doorheen mogen rijden. Onverharde weg met een aantal 4wd tracks naar mooie uitzichtpunten en strandjes. We rijden steeds 10 tot 500 m zuidwaarts langs de kustlijn. Prachtige  uitzichten met kliffen, zandstrandjes en duinen, allemaal met schitterende kleuren en vooral verlaten! Zonder iets of iemand tegen te komen bereiken we na 45 de boerderij annex office, waar we een Spaanse jongen treffen, die ons uitleg geeft. We besluiten nog iets verder zuidwaarts door te rijden, op diens advies, voor een paar mooie uitzichtspunten.  Na 8 km keren we om en willen we via het hoofdkwartier het park uitrijden.

Op de terugweg zien we nog een pad dat naar een strandje lijkt te leiden en als we dat kiezen, gebeurt wat deze reis natuurlijk moest gebeuren. We rijden ons muurvast in het losse zand! Achteruit terug lukt ook niet meer. Wat nu? Paniek! Brandende zon, heel, maar dan ook heel veel vliegen en het dichts bijzijnde menselijke wezen op minimaal 7 km afstand en weinig kans op passanten. Nogmaals paniek!

Er zit niets anders op dan een uiterst doordachte poging te wagen er zelf uit te komen. Op loopafstand ontdekken we wat materiaal dat als plaatwerk kan fungeren om onder de wielen te leggen. Omdat de auto zich al iets ingegraven heeft, gebruiken we de krik van de auto om ieder wiel afzonderlijk op te krikken om er wat plaatwerk onder te wurmen. Dat lukt wonderwel, nu nog iedere band 30 sec lucht uitlaten, hadden we natuurlijk moeten doen voor we het zand inreden, achter het stuur en 36 schietgebedjes prevelen en dan, vol gas achteruit en blijven rijden, niet stoppen!!! Het lukt, met moeite, maar het lukt! Als we weer vaste grond onder de wielen hebben ruimen we de rommel op en rijden we terug naar het hoofdkwartier en registreren de afstand, inderdaad 7 km.

We maken kennis met Bill en hij brengt onze banden weer op de vereiste spanning en opgelucht verlaten we het schitterende park en zetten koers naar Quobba.

Tegen zeven uur arriveren we daar, vinden de enige camping die er is, waar we de enige gasten zijn, we brouwen een maaltje en leggen ons vermoeid, maar zielsgelukkig te rusten.