Keetmanshoop

Keetmanshoop, woensdag 06-12-2017

Vandaag dus naar de Fish River Canyon. Zes uur op om lekker te ontbijten met de gisteren in Rosh Pinah gekochte broodjes. Ik zet de zak met broodjes op tafel, keer me om, om boter en beleg uit de koelkast te halen. Dan hoor ik iets bij de tafel en zie in de verte een baboon langs hobbelen. Op het eerste gezicht mis ik niets op de tafel, maar als we gaan zitten om te ontbijten kunnen we de broodjes niet vinden! Dan pas realiseer ik me dat die aap me een apenstreek geleverd heeft en waarschijnlijk in een boom zit te lachen en te genieten van onze broodjes. Een hard gelag, wederom ontbijt met oud, oud brood. grrrr!!!! Gelukkig is de koffie zoals altijd uitstekend.

Tegen acht uur vertrekken we richting Canyon, een dikke 10 km rijden naar het voornaamste uitkijkpunt. Daar aangekomen treffen we er onze Franse vrienden die we ook al in Luderitz ontmoet hebben. Het uitzicht over en in de Canyon is verbluffend. De grootsheid en wijdsheid ervan overtreft onze verwachtingen. De Canyon is tot maximaal 25 km breed, maximaal 500 m diep en 160 km lang. De ochtendzon geeft reliëf en kleur. Hopelijk is die ook op de foto’s terug te vinden. Er zijn over een afstand van vijf kilometer een vijftal van deze prachtige uitkijkpunten. We doen het rustig aan, genieten op ieder punt en maken teveel foto’s. We rijden nog 8 km een 4wd only in, maar dat voegt niets meer toe en we keren om en verlaten het park.

We vervolgen onze tocht in noord-oostelijke richting en maken een koffieshop bij Roadhouse. Een goede keuze, er staan talloze oldtimer auto’s uitgestald en ook enkele oude tractoren, onder andere een Fordson Major, benzine/petroleum, de allereerste tractor die mijn vader in gebruik had op zijn boerderij. Als bijkomstigheid waren de koffie en de apfelstrudel ook nog prima. De Duitse invloed in Namibië zorgt ervoor dat ik nog nooit van mijn leven zoveel strudel gegeten.

We vervolgen onze tocht naar Kokerbomenwoud, 15 km ten oosten van Keetmanshoop, waar we gaan overnachten. In Keetmanshoop doen we uitgebreid inkopen bij “De Spar”, zadat we zelf ons maaltje kunnen bereiden. Het meisje aan de kassa vraagt of ze de zegeltjes behorende bij onze aankoop mag hebben. En natuurlijk mag dat. Daarbij moet ik terugdenken aan de oude slogan: ”Kopen bij De Spar, is sparen bij de koop” Oudere lezertjes kunnen zich deze slogan ongetwijfeld nog herinneren.

We vinden onze camping en het kokerbomenwoud is vanaf de camping te voet te bezoeken. De kokerboom is eigelijk geen boom maar een aloë. De naam “kokerboom” heeft hij gekregen, omdat de bosjesmannen de schors gebruikten om een koker van te maken om hun pijlen in op te bergen. De grootste bomen zijn 200 a 250 jaar oud. 

Na bewondering van het kokerbomenwoud is het weer tijd voor de braai. Het einde van de dag wordt opgeleukt door een mooie zonsondergang en een fantastisch onweer met bliksemschichten. Gelukkig op afstand.