Halali

Maandag 20-11-2017

We hebben een nieuw record gevestigd, half zes op, ontbeten en om half zeven op weg, want ‘s morgens vroeg moet je wildspotten. Onze spottocht leidt van Namutoni naar restcamp Halali, waar we ook kunnen overnachten. Dat is 75km, waarbij we onderweg links en rechts zijwegen inslaan om waterpoelen bezoeken. Het wild verzamelt zich aan het einde van de droge tijd rond de resterende waterpoelen.

Bij de eerste poel aangekomen, hebben we meteen geluk. Achtereenvolgens komen er gemsbokken, zebra’s, springbokken, blauw wildebees en prachtige zwermen vogeltjes voorbij. Na een half uurtje rijden we verder en net terug op de hoofdweg richt zich een prachtige leeuw op in het bruine, dorre gras. We zetten de auto meteen stil en kijken ademloos toe. Er zitten vijf leeuwen verscholen tussen het gras. De baas van het zaakje komt rustig onze kant opgewandeld en steekt doodgemoedereerd vlak voor onze neus de weg over om zich daar in het struweel neer te vleien. Als ze zich niet bewegen zijn ze bijna niet te zien, een met de omgeving. We genieten een klein uurtje van de ochtendrituelen van de leeuwen.

We vervolgen onze tocht en bij de verschillende poelen zien we natuurlijk vaak dezelfde dieren terugkeren, maar, wij kunnen daar eindeloos van genieten.

Tegen het middaguur bereiken we Halali, we zoeken onze campingplaats op om even te rusten en vast wat eten klaar te maken voor de avond. Tegen vieren willen we nog een avondrondje maken.

Tijdens ons avondrondje komen we weer langs enkele poelen, met min of meer hetzelfde gespuis. We treffen ook nog een ganzenpaar met kroostje, door ons niet te identificeren. Na bezoek van een mooi uitkijkpunt over de Etosha Pan, valt ieder jaar droog en vormt zodoende een soort zoutvlakte, keren we huiswaarts. Enkele kilometers voor we er zijn zegt Corrie: “Eigelijk missen we nog de olifant”. Haar woorden zijn nog niet koud, of daar ontwaren we(Corrie eerst) een enorme bijna witte olifant. Het lijkt ons een oud dier, dat zijn dagen in eenzaamheid slijt. De dag lijkt volmaakt afgesloten en we keren terug naar ons camp.

Na het avondeten wandelen we nog even naar het uitkijkpunt bij de camping, eveneens een waterpoel. Wat er dan gebeurt overtreft onze stoutste verwachtingen. Achtereenvolgens komen er drinken, zebra’s, springbokjes, een neushoorn, twee leeuwen, waarna de neushoorn weer terugkomt met zijn vriendin, waarbij ze zich samen tegoed doen aan het water en laten zien dat ze elkaar aardig vinden.

Overweldigd door alles wat we gezien hebben, zoeken we snel ons bedje op. Morgen weer vroeg op voor een lange tocht, bijna 200 km, naar Olifantsrus, waar we tegen de verwachting in, toch nog een plekje hebben gekregen.